Φωτογραφία: Το Κηρύκειον
Ρητορικές Ερωτήσεις
-Δεν κοιμάσαι Οδυσσέα; Ξαγρυπνάς;
Ο Οδυσσέας, ακουμπισμένος στην κουπαστή ενός πλοίου που το λέγανε “Νηφομανή Ραψωδία”, γύρισε, μόλις άκουσε την νεανική φωνή,για να δει τον εκφωνητή.
Τον αναγνώρισε αμέσως. Ήταν ο Ερμής, με τα φτερωτά σανδάλια, το καπέλο με τα φτερά και το μαγικό των ΛΕΞΕΩΝ ραβδί. Παλιός του γνώριμος, από τις καταλυτικές παρουσίες του στα Ομηρικά Έπη. Έστειλε το μήνυμα του Διός στη Καλυψώ, του έδωσε το μόλυ για μη γίνει χοίρος στην Κίρκη, χαμογέλασε με τα δίχτυα του Ήφαιστου μακαρίζοντας τον Άρη, βοήθησε τον Πρίαμο να φθάσει αόρατος στην σκηνή του Αχιλλέα και συνόδεψε τους μνηστήρες στον Άδη πανταχού παρών με όπλο τον Λόγο του σε έλλογον ΟΝ.
-Σκέπτομαι, απαντά ο Οδυσσέας. Σκέπτομαι, άρα υπάρχω συμφώνως με τον καρτεσιανό ορισμό της Ύπαρξης.
-Όσο υπάρχει λόγος, θα υπάρχει και άνθρωπος, λέει ο Ερμής,στα περιχαρακώματα της συνείδησης, να τον ξεχωρίζει από τα άλλα είδη των όντων, τα άλογα, τα ανόργανα και τα οργανικά.
-Τι σκέπτεσαι, τον ρωτά ο Ερμής;
Σκέπτομαι τα άλογα, τα παράλογα και τα λογικά αυτού του κόσμου. Αυτός ο κόσμος της ύλης, είναι το μαρμαρένιο αλώνι, όπου ο καθένας μας χορεύει διογενής, τον χορό της ζωής, της λογικής και της φρόνιμης τρέλας στον ρυθμό της συμπαντικής ροής.
-Σύντροφος ο θάνατος , αιώνιος μάρτυρας το Πνεύμα και συγγραφέας και ομιλητής, εγώ ίδιος ο Ερμής.
-Και κλέφτης απαντά, ο Οδυσσέας.Ο Απόλλων σε κατηγορεί για των βοδιών την κλοπή, στον μεγάλο του Ολύμπου,, δικαστή.
-Η κλοπή είναι μια πράξη διττή. Μπορεί να είναι επαναστατική, όπως του Προμηθέα, όταν δεν είναι εγωκεντρική, ή όπως του Αι Γιάννη για ένα καρβέλι ψωμί, από ανάγκη, αλλά μπορεί να είναι από απληστία, από κατάχρηση και διαφθορά, ενέργεια του εγώ και εγώ, άθλια, ελεεινή και ποταπή.
-Γιατί έκλεψες τα βόδια του σαιτευτή, ρωτά ο Οδυσσέας;
-Γιατί μόνο ένας θεός, μπορεί να κλέψει αυτά τα βόδια για να διαδώσει του λόγου την σκέψη με των γραμμάτων την φωνή και, μόνο ένας άνθρωπος μπορεί να τα πάρει πίσω, εκεί που η συνείδηση του τον καλεί. Και, φυσικά αυτό που επιτρέπεται σε Δία και θεό, δεν είναι σε βόδι επιτρεπτό.
-Ξέρω του λέει, ο Οδυσσέας, γιατί ο Δίας σε παίρνει στην αγκαλιά του σαν μικρό παιδί και χαμογελά. Είσαι ένας αδιόρθωτος ανθρωπιστής, έως θα έλεγα εκλεκτικά λαϊκιστής.
-Ξέρω, του λέει ,ο Ερμής γιατί αραδιάζεις όλες αυτές τις ιστορίες τις πλαστές, ότι έρχεσαι από τον Νότο και την Κρήτη. Γιατί είσαι όμοιος με τον Δία στην Σκέψη, πολυμήτις , διαιρετής και ενωτής που αληθινά μεγαλώνει στο Ιδαίο άντρο από κουρήτες μαχητές, μεγάλος του Χρόνου, Πολεμιστής.
Ναι, είμαι, ΑΕΡΑΣ και περνώ, από παράθυρα, κλειδαριές, μονοπάτια μαιάνδρων ελικοειδούς γραμμής μιας αύρας εσπερινής, είπε ο Ερμής και εξαφανίστηκε.
Ο Οδυσσέας, κοίταξε τα γνώριμα αστέρια στον ουρανό που ψιθύριζαν ένα παλιό τραγούδι αηδονιών στη νυκτερική, νηφάλια σιγή.
-Είσαι το μακρινό μου παιδί, ο δισέγγονος του φτερωτού θεού, του γιου του Ανέμου και της Μαίας
Ρητορικές Απαντήσεις ….σε ψίθυρο του Ερμή.
Τα χαρακτηριστικά του καλού ομιλητή
Μιλάει όταν έχει κάτι να πει, με ήρεμη αναπνοή.
Ακούει πολύ προσεκτικά τι θέλει ο άλλος να πει
Δεν απαντάει…. στον γρύλο ( το γνωστό ανέκδοτο)
Έχει τον σωστό εξωτερικό διάλογο, εσωτερικό μονόλογο αποφεύγοντας τους μονολόγους διαλόγους του Μπέκετ ( Βλαντιμίρ Εστραγκόν που περιμένουν κάποιον κοντό)
Κρατά καθαρό και τακτοποιημένο το μυαλό του, τις σκέψεις του σαν δωμάτιο της Εστίας ναό.
Τα Άλογα του Διομήδη υπό έλεγχο μαζί με τον τρελό πίθηκο και δεν φλυαρεί ασκόπως στον Άβδηρο , χωρίς ντροπή.
Δεμένο τον ασκό του Αιόλου με άλυτο κόμπο, να αρμενίζει με το σωστό αεράκι και να μη χάνει την Ιθάκη.
Αποφεύγει τον ρόλο του Αμφίμεδοντα βασιλεύει να μνηστήρας να γυρίζει από εδώ και από εκεί, σαν μαϊντανός να ταιριάζει με όλα και όλους, όπου βρεθεί.
Έχει επίγνωση αυτοσυνείδηση και αναλαμβάνει την ευθύνη των λόγων των έργων και των σκέψεων του.
Ποτέ δεν ξεπέφτει στη χυδαιότητα, στην κακοήθεια στη ηλιθιότητα, στο ευτελές στο φθηνό, στο ποταπό.
Ο τρόπος που μιλάμε, μας θεραπεύει ή μας αρρωσταίνει. Μιλάμε και γράφουμε σωστά ακόμη και με κάποια λάθη ορθογραφικά.
Και τα ελάχιστα λόγια προδίδουν τον άνθρωπο, το επίπεδο συνείδησης και τις σκέψεις του, που βρίσκεται πίσω από αυτά.
Ομηρική Πολιτεία
Λέανδρος Λαμπρινός
Ιούνιος 2014
Ομηρική Πολιτεία 