φωτογραφία: Η ΤΡΙΑΙΝΑ
Η Ναυσικά παίρνοντας το ταχύπλοο σκάφος του πατρός Αλκίνοου φθάνει ινκόγκνιτο, μυστικά και ανεπίσημα στην ευδείελον ευδιάκριτη Ιθάκη.
Αφήνει την κοίλη ΝΗΑ του νου στην ακρογιαλιά και αρχίζει να περπατά στους δρόμους της, σε μονοπάτια ανηφορικά και κάστρα ψηλά. Ήθελε να δει από κοντά γιατί ο Οδυσσέας τόσο πολύ την αγαπά και τίποτα δεν μπορεί να τον κρατήσει μακριά της. Ούτε η Κίρκη, ούτε η Καλυψώ ούτε η ίδια η Ναυσικά.
Βαδίζει ανάμεσα από ανθρώπους που πηγαινοέρχονται στις δουλειές τους, τις ασχολίες τους, στις σκέψεις τους, τα προβλήματα τους, στην καθημερινότητα μιας βιοπάλης με τον αετό του Διός να τους κατατρώγει, σαν Προμηθείς, με αλυσίδες μιας εποχής άλλης.
Ξαφνικά μέσα από ένα γκριζόμαυρο φόντο σε τοπίο υπερρεαλιστικό ξεπροβάλλει ένα τεχνόεν παγκάκι ρεαλιστικό. Από μακριά βλέπει ένα άνθρωπο με μία λύρα, μακρύ χιτώνα να φορά, να κάθεται και να τραγουδά. Πλησιάζει σιωπηλά και κάθεται δίπλα του προσεκτικά.
Σε περίμενα της, λέει ,ως απόγονος του Ποσειδώνος, θα ερχόσουν να με βρεις και να γνωρίσεις την Ιθάκη. Ο λαός σου ζούσε κοντά στους Κύκλωπες αγχίθεος και μεταφέρθηκε από την Άπειρη Υπέρεια Υπερία, την χωρίς πέρας περιοχή, την εποχή του ΝΑΥΣΙΘΟΟΥ στην Σχερία, υπέρ ειμί.
Έλα να σου δείξω το κτήμα , τα δένδρα και την κληρονομιά του Οδυσσέα και του Τηλέμαχου. Όλα τα φτιάχνω τα φροντίζω αμφιπολεύων με τα ΧΕΡΙΑ μου, όπως ο Ερμής την Λύρα από την χελώνα και ο Απόλλων με παρούσα την συνείδηση βοηθά και ο ποσείχθων Ποσειδών μακριά από σεισμούς κρατά.
50 αμπέλια, συκιές 40, μηλιές 10 και αχλαδιές 13, είναι όλα δικά τους και η τρίτη δέσμη της Συνείδησης των έλλογων Όντων συνηγορεί, υπέρ υμών και ημών ομιλητικά.
Είμαι ο Λαέρτης της λέει, αυτός που ανυψώνει τον ΛΑΟ και όταν με βρήκε ο Οδυσσέας ήμουν ρακένδυτος ζητιάνος, γέρος, απογοητευμένος θρηνώντας την απουσία του και ένα χαμό.
Είμαι απόγονος του Ποσειδώνος, επαναλαμβάνει η Ναυσικά και αυτοαναρωτιέται φωναχτά.
Γιατί ο Ποσειδώνας τον Οδυσσέα τόσο ανελέητα καταδιώκει και κυνηγά;
Έλα μαζί μου, στο βαθύτερο επίπεδο του Ονείρου και στην δεύτερη δέσμη των άλογων Όντων να σου μιλήσω με άηχο ΉΧΟ για όλα αυτά.
Γιατί πρέπει να μάθει να κυριαρχεί στα συναισθήματα του και να ξεχωρίζει να διακρίνει το καθαρό νερό από τα έλη και τους βάλτους, πεδία νοσηρά. Με την τρίαινα ξεσηκώνεις άγρια κύματα αλλά με την τρίαινα στην σκοτεινή θάλασσα και τον οίνοπα πόντο γαλήνια κυριαρχείς.
Άλλωστε, της λέει, όλα τα πράγματα έχουν δύο όψεις. Διαλέγεις αυτή που προτιμάς να χρησιμοποιείς.
Η ΝΑΥΣΙΚΑ των Φαιάκων με θαλαμηπόλο την Ευρυμέδουσα της Απειρωτάν Γαίας που ανάβει το πυρ, καίει της ΝΗΕΣ του ταξιδευτή αλλά, οι ναυσικλυτοί ΦΑΙΑΚΕΣ τον οδηγούν στην στεριά που επιθυμεί ως τελική του Επιλογή.
Είσαι ο Λαέρτης, τον ρωτά η Ναυσικά, ο πατέρας του Οδυσσέα και παππούς του Τηλέμαχου;
Είμαι ο Ομηρος Σπόρος, της απαντά από την πρώτη δέσμη της Συνείδησης του Πλούτωνος οραματιστής και απλώς ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ Ποιητής. Μερικές φορές και στίχος, στιχάκι της Οδύσσειας και της Ιλιάδος μιας μακρινής μυθικής διαδρομής.
Από μακριά ένας νεαρός διακρίνεται, ερχόμενος στον όρχατο προς το μέρος τους με ξίφος και σανδάλια λαμπερός να φορά και να περπατά με ευθυτενή δρασκελιά.
Είναι ο ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ , που θέλεις να γνωρίσεις από κοντά, λέει στην βασιλοπούλα Ναυσικά, ο ποιητής με λόγια πτερωτά.
Είναι και αυτός καλλιτέχνης, η κόρη ερωτά;
Όχι, της λέει, αυτός είναι ΜΑΧΗΤΗΣ ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΣ ΟΝΕΙΡΟΠΟΙΟΣ. Μάχεται υλοτομώντας τα όνειρα του στην πρώτη γραμμή των μεγάλων ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ και θα σου πει πως ο πατέρας του ο Οδυσσέας τον Κύκλωπα ξεγελά και τι κρασί τον κερνά.
Ξέρω, γιατί ο Οδυσσέας δεν μένει πουθενά και με τι και πως μάχεται και πολεμά , λέει η Ναυσικά. Είναι η δίψα του για ένα καθαρό Ουρανό. Τώρα πλήρως το κατανοώ μέσα από την αλληγορία ενός μύθου πτερωτού και στην Φαιακία ο Δημόδοκος ο αοιδός άδει περί αυτού. Σου μοιάζει κιόλας μόνο που είναι τυφλός.
Ξέρω…..πως μάχεται με τα 4 στοιχεία στοιχειά.
Ίσως να μην είναι της απαντά, και εγώ κλείνω μερικές φορές τα μάτια μου γιατί έτσι βλέπω πιο καλά , κυρίως ορώ την ενέργεια άβιων αντικειμένων,έργων τέχνης και εμβίων όντων ευδιάκριτα και από μακριά.
Τα χαρακτηριστικά του καλού καλλιτέχνη
Έχει ήθος ηθική αισθητική και ψυχαγωγεί αποφεύγοντας να διασκορπίζει την ψυχή.
Καθαρό νου, πόδια καθαρά, διαύγεια νοητική.
Σύνδεση με το Πνεύμα, την Πηγή, Έμπνευση μόρφωση καλλιέργεια σαν τους Σπόρους που καλλιεργεί.
Αποφεύγει την Μέδουσα να κοιτά κατάματα για να μη μαρμαρώσει και τις απόρροιες του Αετού σαν την Σεμέλη για να μη καεί. Καμένος σπόρος ποτέ δεν βλασταίνει, δεν φυτρώνει στην ΓΗ.
Τους καθρέφτες χρησιμοποιεί προσεκτικά αποφεύγοντας ναρκισσισμούς, φιλαυτίες ωραιοπάθειες και σαν την μητριά της Χιονάτης να κυκλοφορεί. Οι Τιτάνες έτσι ξεγελούν τον Διόνυσο μωρό και την καρδιά του διαμελίζουν στην στιγμή.
Η τέχνη είναι για τον ΔΗΜΟ τον ΛΑΟ, επαναστατική, πρωτοποριακή, να σπάζει εμμονές πάγους και σκουριασμένους δεσμούς, ανυψωτική και όχι εγωπάθεια νοσηρή.
Τα έργα του καλλιτέχνη είναι τα ΠΑΙΔΙΑ του, όπως οι καρποί των δένδρων για όλες της Εποχές.
Γερά παιδιά, σημαίνουν και γονείς δένδρα υγιή, φύλλα και κλαδιά να φωτοσυνθέτουν με τον Ήλιο Απόλλωνα Φοίβο συνδετικά.Όλο τον χρόνο έχουν καρπούς της συνείδησης στον κήπο του Αλκίνοου μαζί με τις ροδιές και στο κτήμα του Λαέρτη έχουν απογόνους τον Οδυσσέα και τον Τηλέμαχο ΜΑΖΙ, τρεις γενεές ΜΑΧΗΤΩΝ συνάντηση σε ευθεία γραμμή της συνείδησης ΝΗΣΙ.
Όσοι καλλιτέχνες στον Όλυμπο επιθυμούν να ανεβούν, να σπάσουν τις αλυσίδες του Προμηθέα, να αφήσουν τα πούπουλα στον Άτλαντα και με τα Φτερά του Αετού να αρχίσουν να πετούν.
Για ένα καθαρό ουρανό και ένα νησί Φωτεινό
Λέανδρος Λαμπρινός
Ομηρική Πολιτεία
Μάρτιος 2014
Ομηρική Πολιτεία 