Φωτογραφία:
Ενέργεια και Ύλη
Ο Τηλέμαχος άνοιξε την πόρτα του καλυβιού αναζητώντας τον Εύμαιο, αλλά δεν τον βρήκε.
Έκανε ένα γύρο και τον αντίκρισε να κάθεται συλλογισμένος κοντά σε μια πέτρα βράχο.
-Εύμαιε, σε γύρευα παντού που ήσουν;
-Τι με ήθελες, Τηλέμαχε, ερωτά ο Εύμαιος φτιάχνοντας τα σανδάλια του.
-Τώρα που διαβάζω τις ραψωδίες με νέα ματιά, ανά – ΓΝΩΣΗ, αναρωτήθηκα για τον ρόλο σου και ξαναγύρισα πίσω να συζητήσουμε, όπως τότε που ήμουν παιδί και παίζαμε μαζί.Θυμάσαι Εύμαιε;
-Ναι θυμάμαι, εσύ ήσουν το καταπληκτικό, το θαυμαστό παιδί των Ομηρικών Επών με το ψηλό καθαρό μέτωπο και εγώ ήμουν ο φύλακας των χοίρων.Όταν ήλθε ο πατέρας σου , τα σκυλιά ορμήσανε να τον φάνε και εγώ τον προφύλαξα. Από χοίρους γνώριζε , τους είχε συναντήσει και στην Κίρκη. Αν δεν ήταν ο πατέρας σου να τους σώσει θα είχανε μείνει γουρούνια στην θεά του σεξ.Και εδώ χοίροι παραμένουν χωρίς συνείδηση και καταβροχθίζονται από τους μνηστήρες κάθε μέρα.
-Και εσύ Εύμαιε;
-Είμαι εδώ, γιατί το επίπεδο συνείδησης τους είναι πολύ χαμηλό και ο μετασχηματισμός απαιτεί αναδιάταξη της ενέργειας και του καλυβιού, ριζική . Μόνο όταν γίνει αυτό μπορεί ο ΝΟΥΣ να εισέλθει σε παλάτι λαμπρό, και πάλι, πρέπει να δώσει την μάχη με τρόπο στρατηγικό πριν μπορέσει να ανέβει σε δώμα υψηλό.
-Εύμαιε, εσύ είσαι ο μάγος, ο αλχημιστής της Οδύσσειας, ο γενεσιουργός;
-Δεν μπορώ να σου τίποτα για αυτό. Θα ψάξεις να το βρεις μόνος σου, όπως και το σημείο της δύναμης σου μαζί με το κέντρο ισορροπίας σου. Ο απαντήσεις είναι μέσα σου, αναδύονται από μέσα σου και γεννιούνται από τις σωστές καλές ΕΥΜΑΙΕΣ ερωτήσεις.Αρκεί ο σπόρος να είναι ζωντανός όπως και η καρδιά. Μόνο έτσι κανείς μπορεί να ΒΛΕΠΕΙ και να προχωρά.
Η κατασκευή είναι ζευγάρι ύλης, συνδυσμός των χημικών στοιχείων.
Η δημιουργία είναι ζευγάρι ύλης και ενέργειας, συνδυασμός ονείρου και συνείδησης.
Στην άκρη του βράχου μια ερινεός συκή νεαρή φύτρωνε σε μια σχισμή, παρατήρησε ο Τηλέμαχος σκεπτικός , ενώ ο Εύμαιος τραγουδούσε ένα σύγχρονο τραγουδάκι φορώντας την παλιά χλαίνη του, το παλιό του παλτό , εκείνο που είχε δανείσει στον Οδυσσέα μια κρύα νύχτα του Νοέμβρη:
Μήπως θαρρέψει ο άνθρωπος
Και ψάξει στα χαμένα
Και βάλει χώρια τα καλά
Χώρια τα στερημένα
Στη φωτιά ρίχνω όλα τα ταμένα
Όνειρα πάρτε με μαζί κι έμενα
Να χαθώ σε τραγούδια περασμένα
Κάπου εκεί όσα έχω χρεωμένα ζω
Από τα πέρατα της γης
Φέραν της φωτιάς οι μάγοι…
Στη φωτιά ρίχνω όλα τα χαμένα όνειρα πάρτε μαζί και μένα……
Της ομηρικής φωτιάς οι μάγοι
Τα χαρακτηριστικά του καλού αλχημιστή
Ανακεφαλαίωση
Η Τέχνη του κυνηγού
Ο Οραματισμός του Ονειρευτή
Ομηρική Πολιτεία
Λέανδρος Λαμπρινός
Νοέμβριος 2014
Ομηρική Πολιτεία 